موسسه حقوقی دادگستر راشنو

با سلام مجدد، در مورد پرسش قبلی پیرامون تضاد احتمالی مادتین 21 و 29 قانون ثبت اختراعات، کماکان این پرسش مطرح است که اگر عدم توأمان بودن دو شرط اصالت و نو بودن مدنظر قانونگذار بوده، پس چرا در ماده ی 29 به صراحت بیان میدارد که برای ابطال طرح صنعتی صرفاً باید عدم وجود یکی از شروط را اثبات کند؟ و برای تعیین تکلیف تفسیر این موضوع آیا باید استفساریه ای در این مورد از مراجع ذیصلاح بعمل آورد و یا فی المثل به دیوان عدالت اداری مراجعه کرد؟ تا قانون در این مورد وضوح پیدا کند و بر آن اساس نوآوران اقدام به مطالبه ی حقوق خود از شرکتهای دارای امکانات بسیار کنند ؟ با سپاس