موسسه حقوقی دادگستر راشنو

سلام

قانون «مجازات اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی می نمایند» مصوب سال 1307 نسخ نگردیده است ، مجازات جرم مذکور در این ماده ، همانند مجازات مندرج در ماده 238 قانون مجازات عمومی مصوب سال 1304 می باشد که این قانون نسخ گردیده است .

ماده 238  قانون مجازات عمومی مصوب سال 1304 مقرر می داشت : «هر کس به وسائل تقلبی متوسل شود برای این که مقداری از مال دیگری را ببرد یا از راه حیله و تقلب مردم را به وجود شرکتها یا‌تجارتها یا کارخانه‌های موهوم و امثال آن یا به داشتن اختیارات یا اعتبارات موهومه مغرور کند یا به امور غیر واقع امیدوار کند یا از حوادث و‌پیش‌آمدهای غیر واقع بترساند و یا اسم و عنوان یا سمت مجعول اختیار نماید و به یکی از طرق مزبوره وجوه یا اسناد و بلیطها و قبوض و مفاصاحساب‌و امثال آن به دست آورد و از این راه مقداری از اموال دیگری را بخورد به حبس تأدیبی از شش ماه تا دو سال و یا به تأدیه غرامت از پنجاه الی پانصد‌تومان و یا به هر دو مجازات محکوم خواهد شد. و اگر شروع به این کار کرده ولی تمام نکرده باشد به حبس تأدیبی از دو ماه تا یک سال و یا به غرامت‌از بیست الی دویست تومان محکوم خواهد شد و ممکن است در صورت تکرار مرتکب را در مدت یک تا پنج سال از اقامت در محل مخصوص منع‌نمود.»

هیات عمومی دیوان عالی کشور در رای وحدت رویه شماره 594 مصوب 1/9/1373 در این خصوص تعیین تکلیف نموده است « .. جرایمی که به موجب قانون کلاهبرداری محسوب شود از حیث تعیین کیفر مشمول قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشا و اختلاس و کلاهبرداری مصوب 1367 بوده و ...»